September-05

Actual file name: 2025-09-06-Introductie_tot_de_HvA.md

Introductie

Mijn eerste echte aanraking met de HvA, en het bijbehorende terrein gebeurde door een optionele gebeurtenis genaamd de Tune In. De Tune In is een optionele 3-daagse gebeurtenis die een wat langere introductie geeft aan wat de HvA allemaal te bieden heeft. Bij de Tune in krijg je de kans om een aantal workshops te volgen van de verschillende onderdelen van de HvA, en ze geven een meer begeleide rondleiding en inzicht in wat hat Amstelcampus, het hoofd terrein van de Hva, allemaal te bieden heeft.

Mijn ervaring ermee liep van woensdag 20 augstus tot vrijdag 22 augustus. Dit was twee weken voordat de eerste echte les was, omdat de week voor die les besteed was aan een introductie georganiseerd door de opleiding zelf. Deze introductie zal ik hieronder ook bespreken. Zelf heb ik er erg veel profeit van gehad. Het was ver genoeg van de start van het studie jaar dat het campus grotendeels nog leeg was, wat een veel rustigere introductie gaf.

De Tune In

Dag één: Woensdag

Zoals eerder gezegd begon mijn Tune In op Woensdag 20 Augustus. We moesten tussen 09:30 en 09:45 in de kantine van het Wibauthuis zijn. Hier kregen we dan een groep en naam kaartje toegewezen. Ik denk achteraf gezien dat dit was vanwege goedkopere materiaal kosten, maar de naamplaatjes waren stickers die je op je kleding moest plakken. Dit betekend dat ze eigenlijk alleen de eerste dag relevant waren. Nadat je dit had gedaan, en er gecontroleerd was dat je ingeschreven was voor de workshops moest je de rest van je groepje zoeken. Het verbaast me nu dat er eigenlijk weinig ingepland was om je groepje beter te leren kennen. Er was (mogelijk terecht) van uit gegaan dat je elkaar wel onderweg en tijdens de verscheidene workshops leerde kennen. Na een openende speech (door wie het gegeven is kan ik me niet meer herinneren) was het op naar de eerste presentatie en workshop. Voor mij was dat de SESI Community Center. SESI staat voor Student Engagement and Social Impact, en richt zich op kleinschalige workshops en sociale activiteiten en connecties tussen alle universiteiten van Europa. Ik denk dat zei dit meer op een kleinschalig niveau doen, en vooral met mensen die van het buitenland komen omdat er ook de international office is, maar de kleinschalige natuur van ze trekt me erg aan. Ik heb ook de wens om te kijken wat ze verder te bieden hebben en hoop actief te kunnen zijn bij hun workshops en mogelijkheden.

Na een verassend lekker en vullende, maar vreemde lunch zijn we door gegaan naar iets genaamd “Flow van het HBO”. Om te zeggen dat dit redelijk onprofessioneel is gegaan is denk ik een understatement xD De begeleiders van de Tune In kennen elkaar namelijk bijna allemaal, en de laatste jaar studenten die deze workshop gaven waren dik bevriend met de begeleiders van de twee groepen, wat veel geinigheid en lol veroorzaakte, maar niet heel veel serieuse gesprekken. Ook kan ik me er eerlijk gezegd niet veel van herinneren, buiten iets dat later ook herhaalt was. Het HBO is namelijk niet iets dat je alleen doen. Alleen mag je namelijk wel sterk en vertrouwd staan, maar samen gaat de reis leuker en kom je ook veel verder. Dit doet me denken aan een ander fenomeen waar ik nu steeds alerter op ben. Ik weet vaak op het juiste moment, de juiste mensen tegen te komen met de juiste manieren van werken en om de juiste redenen om mij zo goed en effectief mogelijk verder te kunnen helpen op het pad dat mijn leven is. De HvA is hier geen uitzondering op. Bij de HvA is het sociale leven van gigantisch belang, en samenwerken staat centraal aan heel veel van wat de studie verwacht en is ook bijna benodigd om alles goed en op tijd te kunnen doen. Ik heb vlak voor deze studie, richting het einde van mijn vorige studie en bij mijn loopbaan bij een psycholoog heel erg gewerkt aan persoonlijke zekerheid en mijn sociale capaciteiten. Nu dat ik bij de HvA loop, en deze Tune In zie ik die vaardigheden en die kennis heel erg bloeien. Hierdoor kan ik eigenlijk veel beter gebruik maken van wat de HvA te bieden heeft, en het advies dus ook gemakkelijker volgen om vrienden en connecties op te zoeken en te maken.

Het laatste waar ik gebruik van heb kunnen maken op woensdag was de speurtocht. Een tour door de Amstel Campus. Hierin heb ik op een heel simpele manier kennis kunnen maken van de gebouwen en de facilteiten hierin. Dingen zoals de lift zijn waarschijnlijk door die tour geen obstakel of keuze meer voor me. Ook was het een leuk moment om elkaar beter te leren kennen, en het gehele campus goed te kunnen ervaren!

De dag was afgesloten met een Keynote. Een gast spreken kwam een live podcast houden over zijn ervaringen met de HvA. Het geluids volume en kwaliteit, de hoeveelheid mensen, de invulling en het tijdstip heeft voor mij alleen betekend dat dit waardeloos was. Het enige positieve eraan was dat ik beter leerde om voor mijzelf op te komen.

Dag twee: Donderdag

De tweede dag herinner ik me erg als een gigantisch rommeltje. Dit ligt waarschijnlijk aan hoe de dag afsloot, maar de manier waarop de informatie gegeven was en hoe het allemaal geregeld werdt probeerde teveel mensen informatie te geven op een hele passieve (en dus ineffectieve) manier. De ochtend begon met een workshop die we zelf moesten kiezen. Ik had hiervoor gekozen om meer te leren over Limitless. Een studenten vereniging die zich concentreerd op studenten te helpen met een beperking of chronische ziekte. Voor mij was het prettigste dat ik mensen tegen kwam met dezelfde kwaaltjes, gewoontes en onzekerheden. Om te weten dat ik niet alleen ben in mijn eigenaardigheid op deze wereld was heel, heel erg prettig. Ook was het prettig om te leren waar Limitless voor stond, en ik hoop heel erg goeie en langdurige connecties via hun te leggen, maar we zullen zien. Op 22 September hebben zei hun eerste gebeurtenis, en ik ben heel benieuwd wat daar van gaat komen.

Hierbuiten had het studenten contact punt Student Info een college met alle groepen (teveel mensen op teweinig ruimte), wat erg chaotisch en vaag verliep. Ook probeerde ze teveel informatie te delen in te weinig tijd, waardoor ik er heel weinig van heb opgeslagen. Verder zou de dag geindigd moeten hebben met een kennismaking van de opleiding, en een rondleiding door het gebouw. In plaats daarvan kregen we een workshop die een serie aan opdrachten gaf die de bedoeling hadden om elkaar beter te leren kennen. De organisatoren hiervan hadden een zelfde werkhouding als de “Flow in het HBO” presentatie van de vorige dag wat een super onrustige en chaotische, maar leuke atmosfeer creëerde. Het leukste hieraan, en waardoor ik er wel redelijk positief op terug kijk, is de laatste opdracht geweest. Hierbij stelde ze de vraag of wij een iets kunnen maken dat een water ballon meerdere verdiepingen veilig naar beneden kon laten vallen. Het antwoord waar eigenlijk alle groepen unaniem voor besloten hadden (zonder te bespreken!) was om een parachut te maken! De ballon daarin laten vallen, en het kleine beetjes verbeteren was een hele gave ervaring! De parachut van een klas genoot van me hangt nog waar hij voor het laatst gevallen was in de kelder, en we zijn heel benieuwd hoe lang die herinnering daar blijft hangen xD

De laatste dag: Vrijdag

Ik merk dat ik aan de laatste dag eigenlijk geen herinneringen meer heb. Het einde, de certificaat uitreiking kan ik nog voor me halen, maar ik moet teveel informatie voor mijn kiezen hebben gehad om het echt goed op te slaan. Nu dat ik hierover schrijf komen herinneringen terug van de sociale/studie tips die we kregen bij “het amsterdamse studenten leven” en de bibliotheek tour. De workshop over het Amsterdamse studenten leven spreekt redelijk voor zich. Het belangrijkste, wat ik eerder ook al vermeld had, is dat je de studie niet alleen hoeft te doen. Als je het samen doet, en er vrienden bij zoekt wordt de studie beide makkelijker en leuker, en is de kans veel groter dat je hem ook werkelijk afrond. Verder was het gaaf om de bibliotheek te ervaren in het Amstel Campus, en ik zal waarschijnlijk wel gebruik maken van de databases die ze hebben, maar heel veel bijzonders daarbuiten kan ik niet echt over ze kwijt. Het is een bibliotheek, op een universiteit campus, gericht op universiteit studenten.

De certificaat uitreiking was eigenlijk ook wel bijzonder. Hier werden met alle groepen, per twee of drie begeleiders, een groepsfoto gemaakt en kreeg je een symbolisch certificaat uitgereikt. Het certificaat zelf vind ik niet heel bijzonder, het is tenslotte maar een stuk geprint papier, maar het was wel een leuke manier om de 3-daagse feestig af te ronden. Het grote nadeel alleen is dat het weer met alle deelnemers van de Tune In, in één grote ruimte was wat voor heel, heel veel indrukken en chaos zorgde waar ik simpelweg slecht tegen kan.

Eerste drie dagen van de studie zelf

Het is voor mij moeilijk om de eerste paar dagen van de studie zelf goed op te halen. De reden hiervoor is denk ik dat er simpelweg teveel prikkels waren. Door de Tune In was ik al wat uitgeput, en deze drie dagen zelf werken alleen maar met nog grotere groepen, nog meer mensen, nog meer indrukken, en het is de eerste paar keer geweest dat ik echt onbegeleid door het campus heen ben gegaan. Dit heeft er uiteindelijk toe geleid dat ik vrijdag eerder en in een gecontroleerde paniek naar huis ben gegaan. De Zaterdag daarna is eigenlijk wel grappig geweest achteraf xD Ik was zo moe en uitgeput dat ik de halve dag (van mijn wakkere uren!) heb liggen slapen en bijkomen. Ik denk dat ik er ook weinig van herinner vanwege de rommiligheid van alles. Dit waren de eerste momenten dat je jouw mentor leert kennen, maar dit is niet duidelijk aangegeven en vooral die eerste paar dagen is hij een vreemde die je colleges of onzinnige opdrachten geeft. Ik schrijf dit ook in het einde van mijn eerste echte les week, en alle belangrijke dingen, zoals het plannen van je huiswerk, het regelen van je rooster, bepalen wat de vakken van je willen, is allemaal in deze week bepaald en vast gelegt. De bedoeling van die eerste paar dagen was denk ik eerder om mensen beter te leren kennen, maar zelf daar was het niet heel goed in. De Tune In deed dat veel beter, en ik heb naar mijn gevoel deze week meer mensen goed leren kennen dan ik die woensdag tot vrijdag heb gedaan.

Ik ga niet zeggen dat het overbodig of alleen schadelijk is geweest, ik herinner me er simpelweg te weinig van, maar de Tune In was een veel betere introductie dan de chaos en troep die deze periode waren.

Post Scriptum:

Er schoot mij net te binnen wat we deden: Woensdag, de eerste dag was besteed aan een korte uitleg van hoe je een “probleem” kan definieren en bepalen, waarna we weg waren gestuurd om er eentje te vinden. Donderdag, de tweede dag, was besteed aan dit probleem uit werken, en hoorde ook het begin te vormen van wat jouw oplossing daarvoor ging worden. Dit was alleen niet goed aangegeven, en er was ook te weinig tijd om het online te controleren, als er uberhaubt een opdracht voor gegeven was wat niet zo was. Vrijdag, de laatste dag, was besteed aan je prototype of SPUUGmodel af te ronden, en een poster te maken van wat het precies was en wat je ermee wou doen. Hiervan werd dan een markt gegevan, waarna we met A-Tech “Leuke” dingen gingen doen rondom school. De voorbereiding op de markt was ontzettend druk en chaotisch, en er werdt naar mijn gevoel ook veel te veel verwacht binnen veel te weinig tijd. Ook hadden de rest van mijn groep erg onderschat hoeveel tijd dingen gingen in nemen, en waren we veel te groot gaan werken. De markt zelf was de chaos jewelste. Er waren hordes mensen overal, en daartussen nog veel meer gesprekken over god mag het weten. Dit alles werdt dan afgerond door die “Leuke” dingen van A-tech. Als je het stereotype van studenten vereniging gerunt door rebellische studenten tevoren haalt heb je exact de gestoorde opdrachten in gedachten die wij gedaan zouden moeten hebben. Dit alles op een paar indrukvolle dagen zorgde voor de paniek aanvallen en mentale breakdown waar ik het voor de P.S. over had.

Terugblik

Terug kijkend op de hele Tune In ben ik erg blij dat ik gegaan ben. Ik heb er erg veel geleerd, en het heeft voor mij een connectie gelegt met iemand zodat ik meteen een persoon kende toen de studie echt begon. De Tune In heeft mij dus veel kennis gegeven, en een springplank om de studie zelf heel goed mee te kunnen beginnen. Het is wat rommilig verlopen op stukken, en ik ben op andere veel, veel te ver gegaan, maar ik kijk er erg positief op terug, en ga op een later tijdstip kijken of ik iets voor hun kan betekenen. Ik wil dit cadeau graag doorgeven aan een volgende golf studenten, en sta er ook erg voor open om dat te regelen. Ook ben ik een aantal keer naar de lokale bar, de Fest gegaan. De bar zelf is voor mij veel te druk, maar voor mensen die daar beter mee om kunnen gaan is het zeker de ervaring waard.

Hierbuiten weten ik niet zeker of ik de eerste drie intro dagen van de studie had moeten overslaan of niet. Technisch gezien was het wel verplicht, en waren we verwacht present te zijn, maar ik heb er bijna niks positiefs uit kunnen halen en heb er eigenlijk alleen maar onder geleden. Ik heb wat betere sociale contacten kunnen leggen in wat lose uurtjes, maar dat was het. Oh, en ik heb wat rustige plekken kunnen vinden en durven claimen. Ik denk dat ik nogmaals zou gaan als dit weer gebeurt, maar zou dan veel meer mijn afstand houden van de activiteiten en veel meer mijn rust zoeken.

Als ik dan nogmaals naar het totale plaatje kijk zou ik zeggen dat ik het jaar heel goed gestart ben. Er is veel gebeurt, en ik ben heel erg overprikkeld geraakt, maar ik heb meerdere sociale connecties kunnen leggen, goed kunnen begrijpen hoe de groepen rondom de HvA functioneren, en heb mij heel erg tegen mijzelf kunnen bewijzen. Ik heb aan mijzelf, aan Tristan Kamp, hierdoor getoont dat ik het in me heb om dit goed af te ronden en aan te kunnen. Ik heb tijd nodig om te schakelen, wat ik zeker kan krijgen, en er valt zeker nog wel veel te leren, maar ik heb de aanleg, zelf-discipline en nieuwsgierigheid om dit tot een successvol einde te brengen. Ook begin ik nu al langzaam de juiste connecties te leggen om het tweede doel van de studie af te ronden. Het tweede doel was namelijk een plek vinden om na het studeren werkend verder te kunnen leren, en ik denk dat ik de personen daarvoor al gevonden heb. De tijd zal het zekerheid geven, maar waar een wil is, is een weg, en ik heb de wilskracht zeker om dit tot het best mogelijke einde te zien!